अल्टर हंगकंगले गत १४ जुलाई २०१३ ‘साँझ अल्टर भेराइटिज सो’ कार्यक्रम प्रस्तुत गर्यो । उक्त कार्यक्रमको एउटैमात्र पवित्र उदेश्य थियो इन्दिरा राना मगरको व्यवस्थापन रहेको पिए नेपाललाई सहयोग गर्ने । पिए नेपालको पूर्ण रुप हो ‘प्रिजनर्ज असिस्ट्यान्स नेपाल‘, जसले दुभाग्र्यवस आमा बाबुसंगै जेल जीवन बिताउन बाध्य बच्चाहरुको उद्धार गर्नु को साथै असहाय, निमुखा वालवच्चाहरुलाई सहयोग गर्ने गर्छ । अल्टर हंगकंग नेपाली समेमत सम्मिलित कलेजका विद्यार्थीहरुको वर्कसपको बढोत्तरी रुप हो । विद्यार्थी जीवनमा सिकेका ज्ञान र सीपको पक्का पक्की रुपमा बाहिरी दुनियाँमा पनि प्रयोग गरिरहेको छ अल्टर हंगकंगले । अल्टर हंगकंगबारे बुझ्दा यस्तो लाग्छ  १) मान्छे सधैं सिर्जनशील हुनु पर्छ २) मान्छेले सधैं सकारात्मक सोंच  राख्नु पर्छ ३) मान्छेले आफ्नो ज्ञान र सीप अझ भनौं प्रतिभाको भरमग्दुर उपयोग गर्नु पर्छ अनि ४) त्यस्तो प्रतिभाको उपयोग गरिंइदा सकारात्मक कार्यकोलागि गरिनु पर्छ । अल्टर भेराइटिज सो हेरेर फर्किंदा म भित्र भित्रै रौसिएको थिएँ ।  ममात्रै हैन कार्यक्र हेर्ने प्रायः सबै रौसिएका थिए । रौसिनुको एउटै कारण थियो यति कलिला नानीहरुले यति पवित्र उदेश्य राखेर यति राम्रो कार्यक्रम गरे । तर चामलमा घुनपनि हुँदो रहेछ । घुनको काम हो चामल खाने । गुपचुप क्याटवाक शीर्षक रहेको राज्यसत्ता डट कममा समाचार हेर्दा यस्तै लाग्छ । म त्यही समाचारपट्टि केन्द्रित हुन चाहन्छु ।