दुर्लभ मगराँती, न्यूयोर्क ।
जनवरी ११ २००९

सवैलाई हाँसोमा मोहनी लाउँनेलाई
पहिलो भेटमा मोहनी लगाए उनैलाई
शायद त्यसैले होला उनी म संग बोल्न सकिरहेको पाइएन ॥१॥

रोहित शाही, हङकङ

आउ नजर मिलाउ
हर एक पलको प्यास बुझाउ

यो शरीर हो तिम्रै जवानी तिम्रै
भोका आखांको शिकार हु तिम्रै
भोलि अरुकै आज मै हु तिम्रै अहिले नै आउ जलन बुझाउ हरएक पलको प्यास बुझाउ आउ नजर मिलाउ यो छटपटी तिम्रै चाहना हो तिम्रै यो संगित तिम्रै यी भावनाहरु तिम्रै त्यो मुटुमा राजा बसेकोछ तिम्रै पर्दा हटाउ धडकन मि...

थलबहादुर श्रीसमगर
गुल्मी भासे्, हालः हङ्गकङ्ग

साथी बोल्न र सुन्न नसक्ने भए पनि कलम राम्ररी चलाउछ, कम्प्युटरमा नेपाली र अङ्रेजी राम्रो टाइप गर्न सक्छ ।

कहिले काही गीत कबिताहरु छ्पाउछ, मौका परे उसका कबिताहरु मैले पनि कपी गरेर अनलाईन पब्लिश गरी हाल्छु ।

आज दुई जना सङगै रहेछन् बाटोमा भेट भयो, उस्को ईशारा मै...

सुनिता गिरी, हङकङ  

म एउटा पहाडी जिवनमा हुर्किएकी गाउँले केटी दुख संग साईनो गासिँदै आए पनि बा आमाले मलाई कक्षा पाँच सम्म अक्षर चिनाउनु भएको थियो ।त्यसपछि घरको परिस्थीतिले गर्दा पढने रहरहरु मनको मझेरी भित्रै पोको पारेर राख्नु सिवाय अर्को उपाय थिएन ।पल्लो गाउँमा जमिन्दारको घरमा बाखा्र हेर्ने र जुठो भाँड...

ईन्द्र थापामगर, अर्जम, म्याग्दी

एक-

एक सरो लुगा यो जाडोमा , 

बाबै ! जीवनको सपना भयो ।

पैटलाहरु खिउदै जादाँ ,

अलि पर जीउने रहरहरु कठै !

यो ठण्डीहरुमा हिँउ बनेर ,

तुल्सीराज राना मगर

सानो छँदा संगै खेल्ने साथी
जीवन जिउने शिलशिलामा
कोही अमेरीका कोही जापान पुगे
कोही वाईसी यालका लिडर बनीसके कोही यूथ फोस्रका हिरो वनीसके तर म भने जहाँको तेही छु ।