साहित्य
सुनिता गिरी, हङकङ
आहा ! कति मलिलो छ मेरो देशको माटो
लालीगुरास फक्रीएर सजिएको पाटो
बिहानीको झिसमीसेमा झोला बोकी आएँ
प्रदेशको यो जिन्दगीमा आफु एक्लो पाएँ
छाती भरी छल्किरह्यो हिमालको छायु
लुटुपुटु खेल्ने आगन कस्तो भयो होला
गोठमा मेरो माली गाईले सम्झी रोयो होला
